Streszczenia wykładów

Wykład: 17.03.2016

Temat wykładu: FILIPINY W DWIE GODZINY

Wykładowca: Karolina Moll

W trakcie zajęć pani Karolina Moll zaznajomiła słuchaczy z urokami Filipin. Kolorowe zdjęcia stanowiły bogatą ilustrację opowieści o tym azjatyckim kraju. Dawały one możliwość zobaczenia zróżnicowania filipińskich krajobrazów: zaprezentowane zostały fotografie z przepięknych plaż Palawanu, jak również z pól ryżowych znajdujących się w górach w pobliżu miasta Banaue. Dzięki nim seniorzy mogli też dowiedzieć się jak wyglądają mieszkańcy Filipin oraz zapoznać się z warunkami, w jakich żyją i pracują.
Pokaz zdjęć wzbogacony był interesującą prelekcją dotyczącą zeszłorocznej podróży po Filipinach. Dostarczyła ona dodatkowych informacji na temat funkcjonowania w tym wyspiarskim kraju. Słuchacze dowiedzieli się więcej na temat jedzenia, transportu publicznego i zróżnicowania społecznego. Nie zabrakło też wiadomości o ciekawych przygodach i żartobliwych anegdot. Seniorzy z ogromnym zainteresowaniem słuchali opowieści, a na koniec zajęć nagrodzili prowadzącą gromkimi brawami.

Wykład : 05.05.2015

Temat wykładu : SENIORZY i PIENIĄDZE
Wykładowca : mec. ELŻBIETA BANASIAK

1.Długi pozostawione w spadku – jak wybrnąć z kłopotliwej sytuacji
– co to jest odrzucenie spadku
– co oznacza przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza.
Obowiązujące terminy.
2. Co to jest zapis windykacyjny
3. Co warto wiedzieć o pożyczkach
– od rodziny, znajomych, firm pożyczkowych, banków.
4. Kiedy i w jakiej wysokości płacimy podatki od pożyczek
5. Grupy podatkowe i dla nich kwoty wolne od podatku przy spadkach, darowiznach.
6. W jakich sytuacjach należy wybrać się do urzędu skarbowego i zgłosić otrzymany spadek, darowiznę, pożyczkę.
7. Pożyczkowe pułapki
8. Uwaga na reklamy – zwłaszcza dotyczące polis ubezpieczeniowych

Wykład : 13.04.2015
Temat wykładu: NOWOCZESNE FINANSE SENIORA
Autor : mec. Daniel Jachimowicz – Federacja UTW

W ramach wykładu „Nowoczesne i bezpieczne finanse seniora” poruszono następujące wybrane zagadnienia :
1. ODWRÓCONY KREDYT HIPOTECZNY i RENTA DOŻYWOTNIA
3. UPRAWNIENIA KONSUMENTÓW ZAWIERAJĄCYCH UMOWY FINANSOWE
4. INSTYTUCJE POŻYCZKOWE – czy tzw. „szybkie pożyczki” są bezpieczne?
Zagadnienie odwróconego kredytu hipotecznego przedstawiony został w następującym zakresie:
• istota odwróconego kredytu hipotecznego
• przedmiot umowy
• obowiązki banku poprzedzające zawarcie umowy
• forma umowy
• treść umowy – wycena nieruchomości
• treść umowy – wysokość kredytu
• treść umowy – zasady wypłaty kredytu
• wybrane prawa kredytobiorcy
• odstąpienie od umowy odwróconego kredytu hipotecznego
• wybrane obowiązki kredytobiorcy
• rozliczenie kredytu
• renta dożywotnia

Zagadnienie renty dożywotniej obejmowały następujące problemy:
• przedmiot umowy
• wysokość renty dożywotniej
Wykładowca przedstawił korzyści i zagrożenia odwróconego kredytu hipotecznego i renty dożywotniej.

Prezentację wykładu można przeczytać na stronie  Federacji UTW ( adres poniżej)
http://www.federacjautw.pl/fds2/images/warsztatynbp.pdf

Wykład 24.03.2014

Temat: „Nowotwór – co to jest i jak się przed nim bronić”
Wykładowca: dr n. med. Magdalena Olbryt
Magdalena Olbryt jest absolwentką Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (2001). W ramach programu Sokrates czwarty rok studiów realizowała na Uniwersytecie Aarhus (Dania), gdzie zaliczyła kurs biologii molekularnej oraz praktykę w Laboratorium Ekspresji Genów kierowanym przez prof. Jensa Stougaarda. Od roku 2001 pracuje w dziale badawczym Instytutu Onkologii w Gliwicach. Doktorat obroniła w 2010 roku. Obecnie na stanowisku adiunkta realizuje projekty badawcze głównie związane z tematyką hipoksji, czerniaka oraz raka jajnika.

Nowotwory są plagą współczesnego świata. W 2008 roku choroba nowotworowa dotknęła 12,7 milionów osób i odebrała życie 7,6 milionom, jednocześnie pochłaniając prawie 900 miliardów $ i wywołując niewyobrażalną ilość cierpienia. Prognozy na przyszłość nie są optymistyczne. Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że do 2030 roku osiągniemy liczbę 21 milionów diagnoz każdego roku. Czy jesteśmy, zatem skazani na raka? Globalnie – być może, ale indywidualnie mamy duży wpływ na to, czy będziemy jego kolejną ofiarą.
Najczęstsze nowotwory są w głównej mierze efektem „rakotwórczego” stylu życia, na który składa się: PALENIE TYTONIU, NIEODPOWIEDNIA DIETA, NADWAGA/OTYŁOŚĆ, BRAK RUCHU, NADUŻYWANIE ALKOHOLU, OPALANIE SIĘ, INFEKCJE WIRUSOWE/BAKTERYJNE i inne. Dlaczego to nam szkodzi?
1. Palenie: dym tytoniowy obok około 60 związków kancerogennych zawiera nikotynę, która oprócz efektu uzależniającego, prawdopodobnie ma również działanie pronowotworowe – stymuluje wzrost komórek rakowych, hamuje ich samobójczą śmierć (apoptoza), stymuluje proces inwazji oraz zmniejsza skuteczność terapii przeciwnowotworowej.
2. Dieta: posiłki bogate w czerwone, przetworzone mięso zwiększają ryzyko zachorowania na raka jelita grubego/odbytnicy, a zbyt niskie spożycie warzyw i owoców dodatkowo pozbawia nas skutecznej ochrony przeciwnowotworowej.
3. Nadwaga/otyłość: nadmiar tkanki tłuszczowej sprzyja rozwojowi pewnych typów nowotworów (rak przełyku, jelita, piersi, trzustki, nerki, trzonu macicy, jajnika, prostaty)
4. Brak ruchu: ograniczając aktywność fizyczną rezygnujemy z cennej ochrony przeciwnowotworowej i tym samym zwiększamy ryzyko raka jelita oraz raka piersi.
5. Alkohol: etanol jest kancerogenem, a nadmierna konsumpcja napojów alkoholowych prowadzi do rozwoju raka jamy gębowej, krtani, gardła, przełyku, jelita, raka piersi.
6. Promieniowanie UV: nie ma zdrowej opalenizny, a nierozsądne korzystanie z promieni słonecznych oraz wizyty w solariach mogą doprowadzić do rozwoju nowotworów skóry, w tym najbardziej agresywnego – czerniaka.
7. Infekcje wirusowe i bakteryjne: pewne typy nowotworów mogą być konsekwencją infekcji wirusowych (rak szyjki macicy, rak wątroby) lub bakteryjnych (rak żołądka).
Szanowni Państwo, nieprędko, (jeśli w ogóle!) doczekamy się cudownego leku na raka. Mamy za to całkiem skuteczny przepis, jak znacząco zmniejszyć ryzyko zachorowania. Jest nim Europejski Kodeks Walki z Rakiem. Warto się z nim zapoznać i wcielić w życie.

opracowała:dr n. med. Magdalena Olbryt

Wykład : 17.03.2015
Temat wykładu: TRZY PANIE POTOCKIE
Wykładowca: Bogna Wernichowska

Bogna Wernichowska – absolwentka Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego i Studium Dziennikarskiego Uniwersytetu Warszawskiego, krakowska dziennikarka ( pracowała m.in. w „Przekroju” ), autorka kilkunastu książek o tematyce historyczno-obyczajowej. Pasjonują ją „rzeczy dawne” i wszystko, co niezwykłe i tajemnicze. W roku 2006 otrzymała Złoty Laur Fundacji Kultury Polskiej za mistrzostwo w dziedzinie publicystyki kulturalnej i twórczości literackiej. Napisała m.in.: „Duchy polskie, czyli krótki przewodnik po nawiedzanych zamkach, dworach i pałacach” ( z Maciejem Kozłowskim), „Opowieści niesamowite”, „Skarbczyk imion współczesnych”, „Kardy i kokardy”, „Opowieść o hrabinach Potockich”, „Kraków-Miejsca spełnionych życzeń”, „Opowieści polskich dworów”, „Osobliwe życie Księżnej Montleart ( najnowsza powieść).
Wykład poświęcony był historii życia kobiet ze znakomitej rodziny Potockich :
– z linii krzeszowickiej Zofii z Branickich Potockiej,
– jej synowej Katarzynie z Branickich Potockiej
– Krystynie z Tyszkiewiczów Potockiej.
Trzy wybitne kobiety żyjące na przestrzeni stu pięćdziesięciu lat, które zapisały się w historii Krakowa i Galicji, znane ze swej działalności filantropijnej, patriotycznej i społecznej, oddanych ojczyźnie i swemu miastu. Trzy hrabiny Potockie pomagały , wspierały , inicjowały rozmaite społeczne i kulturalne działania , przyczyniając się zarówno do odbudowy zabytków Krakowa , jak i naukowych ekspedycji krakowskiego uniwersytetu do Egiptu, Grecji i na Krym. Fundowały szpitale, domy dla sierot i starców, łożyły znaczne sumy na kształcenie zdolnej młodzieży z niezamożnych rodzin.
Ich historia zaczyna się na przełomie XVIII/XIX w gdy Polska traci niepodległość, kończy się w dwudziestoleciu międzywojennym.

Zofia z Branickich Potocka (ur. 11 stycznia 1790 w Warszawie – zm. 6 stycznia 1879 w Krzeszowicach) pochodziła z rodu Branickich, była córką Franciszka Ksawerego i Aleksandry, wnuczka carycy Katarzyny II. W 1816 r poślubiła Artura Potockiego, adiutanta cara Aleksandra I. Była miłośniczką sztuki, kolekcjonowała m. in. malarstwo włoskie. Jako filantropka była działaczką Arcybractwa Miłosierdzia i Towarzystwa Dobroczynności. Założyła szpital i schronisko dla biednych w Krzeszowicach i nazwała go imieniem męża Artura Potockiego. Patronowała akcji niesienia pomocy rannym w powstaniu styczniowym. Była inicjatorką przebudowy kaplicy Świętego Leonarda na Wawelu oraz założycielką Biura Ratunkowego dla niesienia pomocy pogorzelcom w krakowskim pałacu pod Baranami. Została pochowana w Krzeszowicach 9 stycznia 1879.
Syn Artura i Zofii Potockiej z Branickich Adam Potocki poślubił 26 października 1847 w Dreźnie Katarzynę Branicką. Mieli dzieci: Różę Raczyńską, Artura, Andrzeja Kazimierza i Zofię Zamoyską. Adam hrabia Potocki herbu Pilawa (ur. 24 lutego 1822 w Łańcucie, zm. 15 czerwca 1872 w Krzeszowicach) – polski polityk galicyjski, jeden z twórców krakowskiego stronnictwa konserwatywnego i orędownik autonomii tego rejonu.

Katarzyna Potocka z Branickich (ur. 10 grudnia 1825 w Lubomli, zm. 20 września 1907 w Krzeszowicach) – arystokratka i działaczka społeczna. Córka generała Władysława Grzegorza Branickiego i Róży Potockiej, siostra m.in. Ksawerego, Aleksandra, Konstantego, Elizy Krasińskiej. W latach 40. XIX w. była jedną z najznakomitszych partii ze względu na pochodzenie, urodę i majątek. Została matką m.in. Artura, Andrzeja Kazimierza i Róży Raczyńskiej.Była właścicielką klucza łubnickiego koło Staszowa. Kolekcjonowała polskie pasy szlacheckie oraz dofinansowywała prace naukowe profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego.Ufundowała pałac w Krzeszowicach. Została pochowana w krypcie Potockich w kościele w Krzeszowicach.

Najmłodszy syn Adama hrabiego Potockiego i Katarzyny hrabiny Branickiej ożenił się 29 października 1889 roku z Krystyną hrabiną Tyszkiewicz-Łohojską herbu Leliwa (urodzona w Rydze 13 lipca 1866 roku, zmarła w Miali, Kongo 18 lutego 1952 roku) córką Jana Witolda Emanuela hrabiego Tyszkiewicza-Łohojskiego herbu Leliwa i Izabeli Hortensji hrabiny Tyszkiewicz-Łohojskiej herbu Leliwa.
Andrzej Kazimierz hrabia Potocki herbu Pilawa (urodzony w Krzeszowicach pod Krakowem 10 czerwca 1861 roku, zamordowany we Lwowie 12 kwietnia 1908 roku). Marszałek Sejmu Krajowego od 9 października 1901 roku do 1903 roku. Od 8 czerwca 1903 roku do 12 kwietnia 1908 roku pełnił obowiązki gubernatora generalnego Królestwa Galicji i Lodomerii oraz namiestnika Galicji. Właściciel dóbr i zakładów przemysłowych, polityk 12 kwietnia 1908 we Lwowie, został zastrzelony przez Ukraińca Mirosława Siczyńskiego.

Krystyna Potocka mając 40 lat została z 9 dzieci:5 córek,4 synów. Po tragicznej śmierci  męża udała się do Wiednia z 4 najstarszymi córkami i synem Adamem, by prosić cesarza o darowanie winy mordercy męża. Jej postępek wzbudził podziw w całej Europie. Poświęciła się kontynuowaniu działań filantropijnych i pobożnych. Wybuchła wojna. Krystyna w 1946 r wyjechała z Polski do Kenii do Tyszkiewiczów, gdzie zmarła mając 88 lat i tam została pochowana.

Trzy arystokratyczne damy łączyło poczucie patriotyzmu, obowiązku wobec kraju i ludzi, którym niosły pomoc i wsparcie.

Po wykładzie został wyświetlony film dokumentalny „Opowieść o trzech paniach Potockich” zrealizowany dla TV Polonia według scenariusza Bogny Wernichowskiej

opracowała Halina Pochopień

Wykład: 10.03.2015

Temat wykładu :Patriotyzm Fryderyka Chopina

Wykładowca: Joanna Niewiadomska-Kocik

1. Życie i twórczość Fryderyka Chopina.
2. W podróż do miejsc związanych z kompozytorem.
3. Pożegnanie Chopina z ojczyzną.
4. Zapiski w dzienniku stuttgarckim.
5. James Huneker o rozterkach powstańczych Fryderyka.
6. Walka z Carem Mikołajem.
7. Chopin na emigracji.
8. Bellaigue o patriotycznym duchu muzyki Chopina.
9. Karol Szymanowski o historycznej roli muzyki Chopina.
10. Związki Chopina z Towarzystwem Literackim w Paryżu.
11. C. K. Norwid- nekrolog Chopina.
12. I.J. Paderewski w 100 rocznicę urodzin Fryderyka Chopina.

Konspekt opracowała Joanna Niewiadomska-Kocik

Wykład: 03.03.2015
Temat wykładu: Wizerunek w każdym wieku
Wykładowca: Honorata Ulanecka

„Jak cię widzą, tak cię piszą” – od tych słów rozpoczął się wykład nt. kształtowania swojego wizerunku. Główny akcent został skierowany na strój w oparciu o typy sylwetek (papryka, jabłko, gruszka, klepsydra) oraz typy urody – ciepły / zimny.

Zostało zaprezentowanych 10 rzeczy, które pozwolą nam skompletować garderobę:
-dżinsy
-spodnie klasyczne (eleganckie i wygodne)
-spódnica (z dobrego materiału, długość – za kolano)
-koszula
-bluzki
-skórzana kurtka
-marynarki
-kardigan
-sukienka (wizytowa) typu „mała czarna”
-buty

Zostało także omówionych 5 zasad rozsądnego kupowania:
1)iść na zakupy z konkretną listą
2)nie kupować tego, co się nam podoba, a nie pasuje do naszej urody
3)nie kupować śmiesznej garderoby
4)kupować rzeczy „klasyczne”
5)stosować odpowiedni dobór biżuterii do garderoby

opracował: Rafał Foit

Wykład: 24.02.2015
Temat wykładu: profilaktyka zdrowotna i fitoterapia
Wykładowca: dr Krzysztof Blecha

W ramach wykładu zostały poruszone następujące kwestie:
-historia życia słynnego zielarza zakonnego Ojca Grzegorza Sroki
-koncepcja terapeutyczne Centrum Ziołolecznictwa im. Ojca Grzegorza Sroki
-rola suplementów diety
-dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego
-żywotność funkcjonalna
-leki roślinne

opracował:Rafał Foit

Wykład : 27.01.2015

Temat: Badania profilaktyczne –edukacja zdrowia seniorów
Wykładowca : prof.dr hab. Mieczysław Pasowicz

Stan naszego zdrowia zależy od wielu czynników związanych ze stylem życia i nawykami żywieniowymi i aktywnością fizyczną, obciążeń genetycznych, czynników środowiskowych i reakcji naszego organizmu na zagrożenia oraz stosowanego leczenia. Odżywianie ma podstawowe znaczenie dla produkcji energii, regeneracji komórek, aktywności zapalnej organizmu oraz dostarczania substancji niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania komórek i narządów.
Zmieniający się stan środowiska w tym wody i powietrza powoduje, że do organizmu dostarczamy coraz więcej substancji biologicznie obcych. O stanie naszego zdrowia decydują nanocząsteczki i procesy zachodzące w naszych komórkach na poziomie molekularnym. Zdrowie naszych komórek przekłada się nasze samopoczucie, objawy i dolegliwości. Reakcja naszego organizmu na niezakaźne czynniki, które mogą wywołać choroby ma najczęściej charakter procesu zapalnego. Jego nasilenie jest zależne od indywidualnie zróżnicowanej reakcji. Czynniki genetyczne, które regulują przebieg i dynamikę reakcji zapalnej odgrywają znacząca rolę w przebiegu choroby i jej leczeniu. Spersonalizowana terapia funkcjonalna nastawiona na zdrowie naszych komórek jest kluczem do zachowania zdrowia naszego organizmu. Zdrowie jako bogactwo wymaga aktywnej troski każdego z nas.
Profilaktyka zdrowotna – działania mające na celu zapobieganie chorobom, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie.
Postępująca degradacja środowiska, stres i siedzący tryb życia, nieprawidłowe odżywianie i gorsza jakość produktów żywnościowych powodują regularne pogorszenie zdrowia człowieka. Coraz częściej narażeni jesteśmy na oddychanie zanieczyszczonym powietrzem, spożywanie skażonej wody i pokarmów z gleby pełnej toksyn. Żyjąc w pośpiechu korzystamy z wysoko przetworzonych „dobrodziejstw” cywilizacji, które miast dodawać ‒ odejmują zdrowia. Ulegamy zatem bombardującym nas fast food‒om, żywności przetworzonej, półproduktom pełnym tłuszczów trans i cukrów prostych. Naturalne, ekologiczne, czyste chemicznie produkty żywnościowe, bywają w Polsce drogie i paradoksalnie, coraz trudniejsze do zdobycia. Jeszcze nie tak dawno mieliśmy ich pod dostatkiem! Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego w Japonii, w kraju o najwyższym rozwoju cywilizacyjnym, mamy czystą wodę, powietrze oraz zdrowe, powszechnie spożywane jarzyny i produkty spożywcze? Pomimo braku lasów i terenów zielonych, Japończycy spożywają najwięcej warzyw na świecie oraz rezygnują ze słodyczy i czekoladek na rzecz świeżych ryb, owoców morza i kasz.
Naukowcy biją na alarm: Polacy tracą kontakt z naturalnym środowiskiem. Choroby cywilizacyjne co roku zbierają coraz większy plon.
Nie badamy się, zażywamy na własna rękę coraz więcej leków i wydaje nam się, że jesteśmy zdrowi. Nic bardziej mylnego — mówi prof. nadzw. dr hab. n. med. Mieczysław Pasowicz, założyciel Instytutu Medycyny Innowacyjnej prowadzącego Centrum Medyczne IMIcare w Krakowie, zajmującego się profilaktyką i leczeniem chorób cywilizacyjnych. Dramatem chorób XXI wieku jest zamknięte koło problemów i wzajemnie napędzające się zdarzenia. Większość schorzeń i wywołuje następne, potem kolejne. Zachorowanie na jedną chorobę zwiększa ryzyko zapadnięcia na inną. Pęd życia powoduje, że brakuje nam czasu na kluczową dla problemu: profilaktykę i zmianę nawyków żywieniowych oraz właściwy styl życia i regularne badania. Leczenie chorób cywilizacyjnych obarczone jest kosztami, często do końca życia. Regularne przeglądy zdrowia są w ich przypadku jedynym skutecznym, rozsądnym ( i o wiele tańszym) rozwiązaniem. — Utrzymanie zdrowia jest czterokrotnie tańsze, niż leczenie chorób, to drugie jest też obarczone ryzykiem.

opracowała : Halina Pochopień

Wykład : 20.01.2015

Temat: Miód – płynne złoto
Wykładowca : Halina Kacprzyk

Miód jest naturalną słodką substancją wytworzoną przez pszczoły (Apis mellifera) z nektaru roślin lub wydzielin owadów wysysających soki z żywych części roślin, które pszczoły zbierają, przebierają przez łączenie ze specyficznymi substancjami własnymi, składają, odwadniają, gromadzą i pozostawiają do dojrzewania w plastrach. Produkt ten może być płynny, lepki, lub skrystalizowany. Miód dzieli się na: nektarowy zwany dalej kwiatowym, oraz miód spadziowy.
Miód płynny nazywamy patoką, a po skrystalizowaniu krupcem. Dobry miód powinien się skrystalizować w ciągu 3-4 miesięcy.

Rodzaje miodu

Właściwości miodu zależą głównie od tego, z jakich roślin pszczoły zbierały nektar, spadź i pyłek kwiatowy. Mamy miody:
• wielokwiatowy
• rzepakowy
• spadziowy
• lipowy
• akacjowy
• mniszkowy
• wrzosowy
• gryczany
• faceliowy
• malinowy
• nostrzykowy
• nawłociowy
• koniczynowy
• leśny

Pozostałe produkty pszczele

Pyłek
Pszczoły zbierają z kwiatów pyłek, mieszają z odrobiną miodu, nektaru lub śliny i w postaci uformowanych kulek, obnóży przenoszą do ula w specjalnych koszyczkach znajdujących się na tylnych nogach. Pyłek w formie obnóży nazywamy pyłkiem pszczelim.
Pyłek podlega fermentacji (zbliżony do fermentacji kiszonej kapusty). Tak zakonserwowany pyłek nazywamy pierzgą. Działa antybakteryjnie, regeneracyjnie, uodparniająco i odtruwająco. Pomaga przy leczeniu stanów zapalnych gruczołu krokowego w uporczywych zaparciach i biegunkach. Polecany jest w leczeniu chorób wątroby, wykazuje działanie przeciwanemiczne, poprawia kondycję organizmu i wzmacnia odporność na przeziębienia, choroby przewodu pokarmowego i dróg oddechowych. Kuracja pyłkowa pobudza apetyt i normalizuje trawienie. Osoby o wrażliwym żołądku dobrze znoszą pyłek rozpuszczony w mleku.

Propolis jest balsamiczno-żywiczną substancją, której pszczoły używają do uszczelniania gniazda, a w mieszaninie z woskiem do polerowania komórek plastra przed zaczerwieniem. Tworzony jest w ulu z przynoszonych przez zbieraczki wydzielin pączków topoli, brzozy, wierzby, sosny, świerka, jodły, olchy, dębu, jesionu i innych drzew. Substancje te po wzbogaceniu przez pszczoły wydzieliną gruczołów gardzielowych i żuwaczkowych, a także niewielką ilością wosku i pyłku dają tzw. kit pszczeli. Jest w nim około 300 różnych składników, z których najważniejsze to: flawonoidy, kwasy aromatyczne, garbniki, w sumie 50% substancji żywicznych. Propolis działa przeciwbakteryjnie, przeciwgrzybicznie, znieczulająco, regeneracyjnie, odtruwająco i przeciwzapalnie. Zaleca się go przy schorzeniach: układu krążenia, nadciśnienia, wrzodach żołądka i dwunastnicy, układu oddechowego, gardła, prostaty, hemoroidach, grzybicach i łuszczycy. Dziś propolis określa się „naturalnym antybiotykiem XXI wieku”. Przed kuracją pyłkiem i propolisem trzeba wykonać test przeciwuczuleniowy.

Mleczko pszczele jest to galaretowata substancja o konsystencji gęstej śmietany, barwy białej z odcieniem perłowym i o cierpkim smaku. Mleczko produkowane jest w gruczołach gardzielowych przez młode pszczoły-robotnice. Mleczko służy do karmienia larw czerwiu trutowego i robotnic przez pierwsze trzy dni ich życia; oraz do karmienia larw, z których rozwijają się matki pszczele, do piątego dnia ich życia, a następnie (po wygryzieniu się z matecznika) – przez całe życie pszczoły królowej-matki pszczelej.
Mleczko pszczele pozyskuje się w okresie od połowy maja do końca lipca. Świeże mleczko zawiera wiele cennych składników: białka (zwłaszcza globuliny i albuminy), substancje lipidowe, węglowodany, kwasy organiczne, witaminy (szczególnie z grupy B), neurohormon (acetylocholina), biopierwiastki (potas, wapń, sód, magnez, żelazo, mangan).
Mleczko pszczele ma cenne właściwości odżywcze, stymuluje odnowę biologiczną tkanek.

Jad pszczeli to wydzielina gruczołu jadowego pszczoły robotnicy i matki pszczelej. Jad powstaje w gruczołach jadowych mieszczących się w tylnej części odwłoka i gromadzony jest w zbiorniku jadowym.Jad jest substancją bezbarwną, wodnistą, o silnym działaniu biotycznym. Jad pszczeli, pod względem biotycznym, to koncentrat enzymatyczno-hormonalny. Jest on odporny na niską i wysoką temperaturę.
Każdy ze składników jadu pszczelego ma silne działanie farmakologiczne.Leczenie daje świetne wyniki szczególnie w chorobach reumatycznych, ale trzeba je prowadzić pod kontrolą lekarza. Jad pszczeli jest produktem mocno uczulającym.

Jaki miód na schorzenia?
• akacjowy – zalecany diabetykom, przy przeziębieniach i trudnościach trawiennych oraz schorzenia nerek i przewodu moczowego.
• lipowy – działa antyseptycznie i uspokajająco. Dla wzmocnienia jego działania podaje się go w herbacie z kwiatu lipowego. Stosowany w chorobach gorączkowych, kaszlu, zapaleniu oskrzeli. Skuteczny przy leczeniu przeziębień, w stanach niepokoju i bezsenności.
• gryczany – przy leczeniu nieżytów górnych dróg oddechowych. Sprzyja tworzeniu się kostnicy po złamaniach. Pomocny w stanach wyczerpania nerwowego, a także przy miażdżycy, nadciśnieniu, zapaleniu nerek przy grypach gorączkowych. Zawiera dużo biopierwiastków.
• spadziowy – zawiera dużo białka, a tym samym ma większe wartości odżywcze i lecznicze od miodów nektarowych. Stosowany przy anemiach i zaburzeniach przemiany materii. Ze spadzi iglastej leczy nieżyt górnych dróg oddechowych.
• rzepakowy – stosowany głównie przy schorzeniach płucnych i sercowych. Poza tym przy zaparciach, przy schorzeniach wątroby, nerek i przewodu moczowego.
• wrzosowy – znajduje zastosowanie w leczeniu prostaty.
• wielokwiatowy – stosowany przy różnego rodzaju alergiach i katarze siennym. Jak każdy miód ma właściwości lecznicze serca i przy chorobach przeziębieniowych.

opracowała : Halina Pochopień

Wykład : 13.01.2015

Temat: Rosja – cerkwie i ikony
Wykładowca : dr Ludmiła Getler

dr Ludmiła Getler wiele lat spędziła wraz z rodzicami w Rosji, uczęszczała do szkoły w Moskwie,
ukończyła filologię rosyjską na UJ, studia doktoranckie zakończyła obroną pracy doktorskiej w Instytucie Języka Rosyjskiego im. A. Puszkina w Moskwie. Pracowała jako wykładowca języka rosyjskiego na Politechnice Śląskiej . Wielokrotnie brała czynny udział w różnego rodzaju konferencjach. Pracowała w Moskwie w firmie Energopol, była menadżerem w austriackiej firmie Corbis. Od 5 lat dr Getler jest wykładowcą WSZMiJO w Katowicach. Prowadzi zajęcia z języka biznesu, tłumaczenia tekstów specjalistycznych a także kultury krajów rosyjskojęzycznych.

Cerkiew – budynek przeznaczony do sprawowania nabożeństw w cerkwi prawosławnej lub unickiej (greckokatolickiej).
Najbardziej charakterystyczne typy i formy cerkwi wykształciły się na Rusi. W XV wieku głównym ośrodkiem budowy cerkwi stała się Moskwa, gdzie wzniesiono monumentalne sobory na Kremlu:
• Uspieński
• Archangielski
• Błagowieszczeński
Cerkwie budowane są zazwyczaj na wzniesieniach. Spośród planów, na których buduje się cerkwie najbardziej rozpowszechnione są plany:
• prostokąta (symbol arki oraz życia na łodzi, wyobrażającym cerkiew i wędrówki do celu życia człowieka – Królestwa Bożego)
• krzyża (symbol Krzyża, na którym poniósł śmierć Jezus Chrystus, zbawienia, triumfu nad grzechem i śmiercią).
• koła (symbol wiecznego trwania cerkwi, jej nieskończoności w czasie).
Cechą, która odróżnia cerkiew od innych budynków jest jej pokrycie kopułami. Kopuła jest symbolem nieba, Boga, świętych i świata anielskiego. Liczba kopuł nie jest dowolna i ma znaczenie symboliczne:
• 1 kopuła symbolizuje jedynego Boga
• 2 kopuły symbolizują 2 natury Jezusa Chrystusa
• 3 kopuły symbolizują Trójcę Świętą
• 5 kopuł symbolizuje Jezusa Chrystusa i 4 ewangelistów
• 7 kopuł symbolizuje 7 sakramentów
• 9 kopuł symbolizuje 9 stopni anielskich
• 13 kopuł symbolizuje Jezusa Chrystusa i 12 apostołów
• 33 kopuły symbolizują 33 lata życia Jezusa Chrystusa na ziemi
Na każdej kopule umieszczony jest krzyż, co oznacza, iż cerkiew oddaje chwałę Jezusowi Chrystusowi.
Wnętrze cerkwi dzieli się na:
• Przedsionek (pritwor) – część zachodnia świątyni
• Nawa – część środkowa świątyni; miejsce święte przeznaczone dla wiernych mieszczące:
o anałojczyk – stolik, na którym znajduje się ikona
Ściany części środkowej pokryte są ikonami zawieszonymi lub umieszczonymi na półeczkach.
• Ołtarz – prezbiterium (ałtar) – część wschodnia świątyni; miejsce najświętsze. Od części środkowej oddzielony jest ikonostasem. W cerkwiach ołtarz (prezbiterium) zawsze skierowany jest na wschód na pamiątkę znajdującego się tam kiedyś rajskiego ogrodu oraz miejsca narodzin Jezusa Chrystusa .
Ikonostas (gr. eikón oznaczające obraz oraz stásis czyli pozycja, umiejscowienie) – ozdobna, pokryta ikonami ściana we wnętrzu cerkwi, która znajduje się między miejscem ołtarzowym (swiatłyszcze, sanktuarium, prezbiterium) a nawą (naos), przeznaczoną dla wiernych.
Według nauki cerkwi prawosławnej sanktuarium jest symbolem nieba, miejsca szczególnego przebywania Boga. Tam kapłan sprawuje Boską Liturgię, tam znajduje się tabernakulum (darochranitielnica).
Układ ikonostasu
Układ ikonostasu jest ściśle określony. Ikony umieszczone są w rzędach, których zazwyczaj jest pięć. Każdy rząd (jarus) ma swój układ ikon i swoje znaczenie.

Rząd I. Ikony namiestne, wrota
• W środku rzędu umieszczone są carskie wrota, otwierane tylko podczas niektórych momentów nabożeństwa (wyjątkiem jest Tydzień Paschalny, wtedy carskie wrota są otwarte przez cały czas). Przechodzić przez nie może jedynie kapłan pełniący posługę. W czasie Boskiej Liturgii wynosi przez nie Ciało i Krew Jezusa Chrystusa. Na ich skrzydłach rzeźbione jest drzewo Jessego i malowane są postacie czterech ewangelistów a w górnej,(czasami w środkowej) części przedstawiana jest scena Zwiastowania.
• Po obu stronach carskich wrót, oddzielone od nich ikonami znajdują się wrota zwane diakońskimi północne po lewej a po prawej wrota południowe. Wrota diakońskie mogą być ozdobione wizerunkami archaniołów Gabriela i Michała lub pierwszych męczenników – diakonów: Szczepana i Wawrzyńca. Mogą przechodzić przez nie osoby duchowne i pomagające w sprawowaniu nabożeństwa (prysłużniki).
• Ikony namiestne umieszczone są na poziomie wrót i mają największe rozmiary. Typowy zestaw ikon namiestnych to:
o Skrajna ikona z prawej strony to ikona świątynna (chramowa), informuje ona, jakiemu świętu albo świętemu poświęcona jest cerkiew
o Po prawej stronie carskich wrót Chrystus Nauczający , prawą ręką błogosławiący a w lewej trzymający otwartą księgę lub zwój
o Po lewej stronie carskich wrót M.B. z Dzieciątkiem w przedstawieniu Hodigitria lub Eleusa. Hodegetria (gr. wskazująca drogę, przewodniczka) to Bogurodzica siedząca lub stojąca, która trzyma Chrystusa na lewym ramieniu a prawą ręką wskazuje na jego postać. Chrystus siedzi wyprostowany błogosławiąc prawą ręką, a w lewej trzyma zwój lub księgę. Eleusa (Umileniie) to Matka pochylająca głowę, aby przytulić swój policzek do policzka Syna, który obejmuje ją ręką za szyję.
o Skrajna ikona z lewej strony przedstawia świętego najbardziej czczonego w tych okolicach (w Polsce najczęściej św. Mikołaj)
Rząd II. świąteczny, (prazdniki) – przedstawienie najważniejszych świąt w roku.
Rząd III. Grupa Deisis (Deesis)
Rząd IV. Prorocy i ojcowie Kościoła.
Rząd V. Patriarchowie ze Starego Testamentu z Bogiem Ojcem lub Św. Trójcą pośrodku.
Zwieńczenie ikonostasu
Zawsze u samej góry, centralnie umieszczana jest scena Ukrzyżowania Chrystusa z postaciami Marii i Jana Ewangelisty. Często umieszczane są tam też tablice z dziesięciorgiem przykazań, pastorał (laska Aarona) i naczynie z manną.

 opracowała : Halina Pochopień

Wykład 16.12.2014

Temat: Wyspy Adriatyku

Wykładowca : Krystyna Szczęsny

Krystyna Szczęsny jest wykładowcą w Wyższej Szkole Bankowej w Chorzowie.

Prelegentka przybliżyła nam Adriatyk z jego wyspami i parkami narodowymi.

Morze Adriatyckie lub Adriatyk (alb. Det(i) Adriatik, serb. i chorw. Jadransko more, Jadran, słoweń. Jadransko morje, Jadran, wł. Mare Adriatico) – północne odgałęzienie Morza Śródziemnego. Morze Adriatyckie rozdziela Półwysep Apeniński od Bałkańskiego.

Wyspy Dalmacji Północej:

• Pag
• Kornati
• Krapanj

Wyspy Dalmacji Środkowej:

• Brac
• Hvar
• Paleni Otoci
• Drevenik
• Kraljevac
• Cioto
• Solta
• Vis
• Korcula

Wyspy Dalmacji Południowej:

• Lastovo
• Yspy
• Mljet
• Elafickie
• Daksa

Parki Narodowe           

• Archipelag wysp Brijuni
• Kornati
• Krka
• Mljet

opracowała : Halina Pochopień

Wykład 09.12.2014

Temat: REZYDENCJE POLSKIE XXI WIEKU

Wykładowca: dr  Aleksandra  Postawa

Rezydencjonalne domy jednorodzinne to zabudowa, której korzenie sięgają starożytności. Tradycja ta odżyła w renesansie, gdy twórcy studiowali i wzorowali się na architekturze starożytnej Grecji i Rzymu. W XVI wieku za sprawą Andrei Palladia myśl renesansowa ujawniała się w wielu willach podmiejskich, których cechy charakterystyczne przetrwały jako styl palladiański aż do końca XIX wieku. Spadkobiercy myśli Palladia projektowali także w Polsce, gdzie nie brakuje historycznych przykładów willi w stylu włoskim. Prócz wzorców zagranicznych, na zabudowę rezydencjonalną w Polsce miała i ma także wpływ tradycja lokalna, ujawniająca się chociażby w stylu dworkowym, czy w stylu zakopiańskim. Z jednej więc strony współczesne rezydencje czerpią z tradycji historycznej, z drugiej zaś z tak zwanej nowoczesności, nowych trendów i rozwiązań technicznych, technologicznych. Wydaje się, że współcześnie w Polsce okazałe domy jednorodzinne powstają głównie w oparciu o tradycyjną formę budowania. Nurt ten widoczny jest „gołym okiem” w krajobrazie. Równolegle jednak rozwija się także trend nowoczesny, którego tradycja sięga początków ubiegłego wieku. Wówczas za sprawą myśli modernistycznej odrzucono style historyczne na rzecz formy, która podąża za funkcją, a dom miał się stać „maszyną do mieszkania”. Przewrót ten zapoczątkował powstawanie wielu nowoczesnych nurtów przejawiających się w różnorakich formach architektonicznych. Niektóre z nich czerpią biomorficzne kształty z natury, inne czerpią z nowych technologii materiałowych i konstrukcyjnych. Dzisiejsza architektura czerpie z wielu nurtów, a wybór najczęściej zależy od życzeń/marzeń inwestora, a czasami także i projektanta.

 opracowała :dr Aleksandra Postawa

Wykład 02.12.2014

Temat: KRESOWA ATLANTYDA C.D.-KULTURA,HISTORIA,MITOLOGIA MIAST KRESÓW

Wykładowca : prof.Stanisław Nicieja

Dnia 2.12.2014 prof. Stanisława Nicieja wygłosił wykład pt: „Kresowa Atlantyda cd. Kultura, historia, mitologia miast Kresów” promował książkę pod tym tytułem.
Prof. Stanisław Sławomir Nicieja ur. w 1948 roku w Strzegomiu na Dolnym Śląsku jest historykiem, biografistą, historykiem sztuki i eseistą. Długoletni rektor Uniwersytetu Opolskiego, jego budowniczy, były senator RP, miłośnik i renowator zabytków. Jest wybitnym badaczem i znawcą dziejów Kresów Wschodnich. Ma w swoim dorobku setki artykułów i ponad dwadzieścia książek. Jest współautorem ponad dwudziestu pięknych i pouczających filmów dokumentalnych o Lwowie i miastach kresowych. Profesor jest członkiem Związku Literatów Polskich. Książki autorstwa Profesora takie jak: „Cmentarz Łyczakowski we Lwowie” (4 wydania, w sumie 250 tysięcy egzemplarzy), „Panteon Orląt Lwowskich”, „Twierdze kresowe Rzeczypospolitej”, „Kresowe trójmiasto. Truskawiec-Drohobycz-Borysław” lub dwutomowa historia miast kresowych zdobyły szerokie uznanie wśród czytelników i zostały wyróżnione licznymi nagrodami.
Zaproszony prelegent zaprezentował swoją książkę zatytułowaną Kresowa Atlantyda, Historia i mitologia miast kresowych Tom IV opisującą w barwny sposób miasta kresowe: Kołomyję, Żabie, Dobromil z ich unikatowymi pejzażami i folklorem.
Wykłady Prof. Niciei są żywe, pełne pasji, może nieco nostalgiczne ale pouczające, czuje się w nich misyjną żarliwość.
„Kresowa Atlantyda” to opowieść o miastach i miasteczkach kresowych. Wyprawa do świata polskich uzdrowisk, letnisk i zimowisk kresowych, do krainy, która po stracie tych ziem przez Polskę pogrążyła się niczym mityczna Atlantyda w odmętach zapomnienia”.
Dzięki pracy opolskiego historyka dało się jednak zachować od zapomnienia wiele fascynujących wydarzeń, zadziwiających biografii, wygasłych już w świadomości obecnych pokoleń legend i mitów. Autor pisze o nich barwnie, a tekst ilustruje oryginalną i bogatą ikonografią.
„Żeby Kresy nie stały się ową zatopioną Atlantydą, o której mówił Platon, musimy cały czas pamiętać o tych miejscach. A ta pamięć przechowuje się m.in. w starych zdjęciach, rodzinnych opowieściach, dokumentach czy listach. I trzeba pamiętać nie tylko o wielkich historycznych wydarzeniach, ale też o zwykłych ludziach z tamtego okresu. Ktoś miał wtedy zakład krawiecki, gdzieś była karczma, ktoś miał willę, do której przyjeżdżali letnicy – wszędzie tam są ślady przeszłości, które trzeba ocalić ”.
„Trzeba ocalić to, co nosi na Kresach ślady polskości” – mówi wybitny znawca Kresów, profesor Stanisław Nicieja. To autor „Kresowej Atlantydy” – książka jest zapisem historii miejsc, które przed laty leżały w granicach Polski i nadal noszą w sobie polskie ślady.

  opracowała:Halina Pochopień